Ο κανίβαλος που έφαγε έναν Ρουμάνο - Δημήτρης Σωτάκης

Δεν είχα διαβάσει άλλο βιβλίο του Δημήτρη Σωτάκη πριν τον Κανίβαλο που έφαγε έναν Ρουμάνο [Εκδόσεις Κέδρος] αν και κάποια παλιότερα μυθιστορήματά του μου ήταν οικεία μέσω των σελίδων του περιοδικού «Διαβάζω». Βέβαια, απ’ ό,τι διάβασα στο διαδίκτυο, ο Δημήτρης Σωτάκης αγαπά το παράδοξο άρα δεν θα έπρεπε ίσως να με αιφνιδιάζει αυτή η μη ρεαλιστική πικρή σάτιρα – κατ’ άλλους, αλληγορία. Δεν ξέρω αν ο ίδιος ο Δ.Σ. θα δεχόταν τέτοιο χαρακτηρισμό για ...

Συνέχεια →

Με τον Κεβέδο, την Άνοιξη - Πάμπλο Νερούδα

Όλα ανθίσανε σε τούτα τα λιβάδια, οι μηλιές, διστακτικά γαλάζια, ξανθωπά χορτάρια, κι από την πρασινάδα ξεπροβάλλουν παπαρούνες. Ο ουρανός ο άσβεστος, ο νέος αέρας της κάθε μέρας, η άφωνη λαμπρότητα, μιας άνοιξης ακράτητης το δώρο. Και μόνο στο κλειστό μου σπίτι η άνοιξη δεν ήρθε. Αρρώστιες, φιλιά ξεψυχισμένα, σαν εκκλησιάς κισσοί τα μαύρα παραθύρια της ζωής μου πνίγουν κι ο μόνος έρωτας δεν φτάνει, ούτε το άγριο, το ακράτητο άρωμα ...

Συνέχεια →