Πέμπτη 1 Οκτωβρίου 2009

ΟΚΤΩΒΡΗΣ

0 σχόλια

Οκτώβρης

(Robert Frost)

Ω του Οκτώβρη σιωπηλό γλυκό πρωινό,
Τα φύλλα σου μεστώσαν για να πέσουν.
Αν αύριο τ’ αγέρι φυσήξει δυνατό,
Όλα μεμιάς θα σ’ τα σαρώσει.
Πάνω απ’ το δάσος κρώζουν οι κουρούνες.
Αύριο ίσως συναχτούνε για να φύγουν.
Ω του Οκτώβρη σιωπηλό γλυκό πρωινό,
Τις ώρες σήμερα αρχίνα σιγανά.
Κάνε τη μέρα πιο μακριά να μας φανεί.
Καρδιές που δεν τις ενοχλεί το πλάνεμα,
Ξεπλάνεψέ μας όπως ξέρεις.
Άσε ένα φύλλο να πέσει καταγής το χάραμα.
Το μεσημέρι άλλο ένα φύλλο άσε.
Ένα από τα δέντρα μας, ένα από τα πέρα.
Τον ήλιο καθυστέρησε με την ανάρια αχλύ σου.
Τη γη γοήτεψε με αμέθυστους.
Σιγανά, σιγανά!
Για χάρη των σταφυλιών, αχ να 'ταν όλα αυτού,
Που η παγωνιά τα φύλλα τους αρχίνησε να καίει,
Που του καρπού τους τα τσαμπιά αλλιώς θε να χαθούνε –
Για χάρη των σταφυλιών πάνω στον τοίχο.


[Μετάφραση: Παναγιώτης Αλεξανδρίδης]
Συνέχεια →

Ετικέτες