Πέμπτη 17 Δεκεμβρίου 2009

ΤΟ ΑΛΛΟ ΦΙΛΤΡΟ - John Collier

0 σχόλια
     Ο Άλαν Ώστεν, νευρικός σαν γατάκι, ανέβηκε τη σκοτεινή σκάλα που τριζοκοπούσε, κι έψαξε για ώρα με το βλέμμα του στο κακοφωτισμένο πλατύσκαλο πριν βρει το όνομα που ζητούσε, γραμμένο δυσανάγνωστα πάνω σε μια από τις πόρτες.
     Έσπρωξε την πόρτα, όπως του είχαν πει, και βρέθηκε σε ένα μικροσκοπικό δωμάτιο, το οποίο δεν περιείχε άλλη επίπλωση από ένα απλό τραπέζι κουζίνας, μια κουνιστή πολυθρόνα και μια καρέκλα. Σε έναν από τους βρώμικους κιτρινιάρικους τοίχους υπήρχαν κάνα-δυο ράφια, που περιείχαν όλο κι όλο καμιά δεκαριά μπουκάλια και βαζάκια.
     Ένας  γέρος καθόταν στην κουνιστή πολυθρόνα και διάβαζε μια εφημερίδα. Ο Άλαν, χωρίς να πει λέξη, του έδωσε την κάρτα που του είχαν δώσει. «Καθήστε, κε Ώστεν», του είπε ευγενικά ο γέρος. «Χαίρω πολύ που σας γνωρίζω».
     «Αληθεύει», ρώτησε ο Άλαν, «ότι έχετε κάποιο σκεύασμα που έχει …ε … ιδιαιτέρως ασυνήθιστα αποτελέσματα;»
     «Αγαπητέ μου κύριε», απάντησε ο γέρος, «το εμπόρευμά μου είναι περιορισμένο – δεν διαθέτω ούτε καθαρτικά ούτε οδοντικά παρασκευάσματα – αλλά κι έτσι όπως είναι, δεν του λείπει η ποικιλία. Τίποτα απ’ όσα πουλάω δεν νομίζω να έχει αποτελέσματα που μπορούν να χαρακτηριστούν ακριβώς συνηθισμένα».
     «Μα το γεγονός είναι …» πήγε να πει ο Άλαν.
     «Να εδώ, λογουχάρη», διέκοψε ο γέρος, πιάνοντας ένα μπουκάλι από το ράφι. «Έχω εδώ ένα υγρό άχρωμο σαν το νερό, σχεδόν χωρίς γεύση, δύσκολα αντιληπτό σε καφέ, γάλα, κρασί, ή σε οποιοδήποτε άλλο ποτό ή αφέψημα. Δύσκολο επίσης να εντοπιστεί από οποιαδήποτε γνωστή μέθοδο νεκροψίας».
     «Εννοείτε ότι είναι δηλητήριο;» φώναξε ο Άλαν, με φρίκη.
     «Πείτε το καθαριστικό γαντιών αν προτιμάτε», είπε ο γέρος αδιάφορα. «Ίσως και να καθαρίζει γάντια. Ποιος ξέρει; Δεν το ’χω δοκιμάσει. Θα μπορούσε κανείς να το πει καθαριστικό ζωών. Μερικές φορές οι ζωές χρειάζονται καθάρισμα».
     «Δεν χρειάζομαι τίποτα τέτοιο», είπε ο Άλαν.
     «Ίσως είναι καλύτερα έτσι», είπε ο γέρος. «Ξέρετε την τιμή του; Για ένα κουταλάκι του τσαγιού, το οποίο αρκεί, ζητάω πέντε χιλιάδες δολάρια. Ποτέ λιγότερο. Ούτε πεντάρα λιγότερο».
     «Ελπίζω να μην είναι όλα τα σκευάσματά σας τόσο ακριβά», είπε ο Άλαν ανήσυχος.
     «Ω, μα όχι, αγαπητέ μου», είπε ο γέρος. «Τι νόημα θα είχε να χρεώνω τόσα χρήματα για ένα ερωτικό φίλτρο, λογουχάρη. Οι νέοι που χρειάζονται ερωτικά φίλτρα σπάνια έχουν πέντε χιλιάδες δολάρια. Αλλιώς δεν θα χρειάζονταν ερωτικά φίλτρα».
     «Χαίρομαι που το ακούω», είπε ο Άλαν.
     «Τα βλέπω τα πράματα απλά», είπε ο γέρος. «Άμα μείνει ευχαριστημένος ο πελάτης με ένα είδος, τότε θα ξανάρθει όταν θα χρειάζεται ένα άλλο. Ακόμα κι αν είναι  πιο ακριβό. Θα βάλει στην άκρη, στην ανάγκη».
     «Τότε», είπε ο Άλαν, «πράγματι πουλάτε ερωτικά φίλτρα;»
     «Αν δεν πουλούσα ερωτικά φίλτρα», είπε ο γέρος, πιάνοντας ένα άλλο μπουκάλι, «δεν θα σας είχα θίξει το άλλο ζήτημα. Μόνο όταν είναι κανείς σε θέση να υποχρεώσει τον άλλον μπορεί να δείξει τόση εμπιστοσύνη».
     «Κι αυτά τα φίλτρα», είπε ο Άλαν. «Δεν είναι μόνο … μόνο … ε…»
     «Ω, όχι», είπε ο γέρος. «Το αποτέλεσμά τους είναι μόνιμο, και εκτείνεται πολύ πέρα από μια περιστασιακή έλξη. Μα την συμπεριλαμβάνουν. Έντονη, επίμονη. Παντοτινή».
     «Τι μου λέτε!» είπε ο Άλαν, προσπαθώντας να πάρει ύφος επιστημονικής αποστασιοποίησης. «Πολύ ενδιαφέρον!»
     «Μα συλλογιστείτε το από πνευματική άποψη», είπε ο γέρος.
     «Ακριβώς αυτό κάνω», είπε ο Άλαν.
     «Την αδιαφορία», είπε ο γέρος, «την αντικαθιστούν με αφοσίωση. Την περιφρόνηση, με λατρεία. Δώστε μια ελάχιστη δόση απ’ αυτό στη νεαρή κυρία – η γεύση του δεν γίνεται αισθητή σε πορτοκαλάδα, σούπα, ή κοκτέιλ – και οσοδήποτε εύθυμη και ανέμελη να είναι, θα αλλάξει εντελώς. Δεν θα θέλει παρά να μένει μόνη, μαζί σας».
     «Δυσκολεύομαι να το πιστέψω», είπε ο Άλαν. «Της αρέσουν τόσο πολύ τα πάρτι».
     «Όχι πια», είπε ο γέρος. «Θα φοβάται τα όμορφα κορίτσια που ίσως γνωρίσετε».
     «Δηλαδή, αλήθεια θα ζηλεύει;» φώναξε ο Άλαν με αγαλλίαση. «Εμένα;»
     «Ναι, θα θέλει να είναι το παν για σας.»
     «Μα είναι, ήδη. Μόνο που δεν τη νοιάζει».
     «Θα τη νοιάζει, μόλις θα έχει πάρει αυτό εδώ. Θα τη νοιάζει εντονότατα. Θα είστε το μοναδικό ενδιαφέρον της στη ζωή».
     «Υπέροχα!» φώναξε ο Άλαν.
     «Θα θέλει να ξέρει όλα όσα κάνετε», είπε ο γέρος. «Όλα όσα σας συνέβησαν στη διάρκεια της μέρας. Το κάθε τι. Θα θέλει να ξέρει τι σκέφτεστε, γιατί χαμογελάτε έτσι ξαφνικά, γιατί φαίνεστε λυπημένος».
     «Αυτό είναι αγάπη!» φώναξε ο Άλαν.
     «Ναι», είπε ο γέρος. «Ω, πόσο θα σας προσέχει! Ποτέ δεν θα σας επιτρέψει να κουραστείτε, να κάτσετε στο ρεύμα, να παραμελήσετε το φαγητό σας. Μια ώρα να αργήσετε, θα τρομοκρατηθεί. Θα νομίσει ότι σκοτωθήκατε ή ότι σας άρπαξε κάποια σειρήνα».
     «Δυσκολεύομαι να φανταστώ την Νταϊάνα έτσι!» φώναξε ο Άλαν, κυριευμένος από χαρά.
«Δεν θα χρειαστεί να χρησιμοποιήσετε τη φαντασία σας», είπε ο γέρος. «Και, παρεμπιπτόντως, καθώς πάντα υπάρχουν σειρήνες, αν τυχόν, αργότερα, παραστρατήσετε λιγουλάκι, δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας. Θα σας συγχωρέσει τελικά. Θα πληγωθεί βαθιά, βεβαίως, αλλά θα σας συγχωρέσει … τελικά ».
     «Αυτό δεν πρόκειται να συμβεί», είπε ο Άλαν φλογερά.
     «Και βέβαια όχι», είπε ο γέρος. «Μα αν συνέβαινε, δεν θα υπήρχε λόγος ανησυχίας. Δεν θα σας χώριζε ποτέ – Α όχι! Και, βεβαίως, η ίδια δεν θα σας δώσει ποτέ την παραμικρή, την παραμικρότατη, αφορμή για … ανησυχία».
     «Και πόσο κάνει», είπε ο Άλαν, «αυτό το θαυμάσιο σκεύασμα;»
     «Δεν είναι τόσο ακριβό», είπε ο γέρος, «όσο το καθαριστικό γαντιών, ή καθαριστικό ζωών, όπως το λέω μερικές φορές. Όχι. Εκείνο κάνει πέντε χιλιάδες δολάρια. Ούτε πεντάρα λιγότερο. Πρέπει να είναι κανείς πολύ μεγαλύτερος από σας για να επιτρέψει στον εαυτό του μια τέτοια πολυτέλεια. Χρειάζεται να βάλει στην άκρη».
     «Αλλά το ερωτικό φίλτρο;» είπε ο Άλαν.
     «Α, αυτό», είπε ο γέρος, ανοίγοντας ένα συρτάρι στο τραπέζι της κουζίνας, και βγάζοντας ένα μικροσκοπικό φιαλίδιο με μάλλον βρώμικη όψη. «Αυτό κάνει μόνο ένα δολάριο».
     «Δεν μπορώ να σας περιγράψω πόσο ευγνώμων σάς είμαι», είπε ο Άλαν, παρακολουθώντας τον να το γεμίζει.
     «Μου αρέσει να υποχρεώνω», είπε ο γέρος. «Τότε οι πελάτες ξανάρχονται, αργότερα στη ζωή, όταν είναι μάλλον πιο εύποροι, και χρειάζονται ακριβότερα πράγματα. Ορίστε. Θα το βρείτε πολύ αποτελεσματικό».
     «Σας ευχαριστώ και πάλι», είπε ο Άλαν. «Αντίο σας».
     «Au revoir», είπε ο γέρος.



 [Μετάφραση: Παναγιώτης Αλεξανδρίδης].





Συνέχεια →
Τετάρτη 16 Δεκεμβρίου 2009

ΤΟ ΤΡΙΤΟ ΣΤΕΦΑΝΙ

1 σχόλια
Την Κυριακή 17 Ιανουαρίου 2010, 6:30 μμ, συζητήσαμε το "Τρίτο στεφάνι" του Κώστα Ταχτσή.
(Πατήστε εδώ για να δείτε κριτικές του μυθιστορήματος)
Συνέχεια →

Ετικέτες