Σάββατο 25 Ιουνίου 2011

Τραγούδι για το τέλος του κόσμου - Τσέσλαβ Μίλος (Czeslaw Milosz)

0 σχόλια
Τραγούδι για το τέλος του κόσμου 

Τη μέρα που τελειώνει ο κόσμος
Μια μέλισσα τριγυρίζει ένα τριφύλλι,
Ένας ψαράς ματίζει δίχτυ αστραφτερό.
Χαρούμενα δελφίνια πηδούν στη θάλασσα,
Δίπλα στο λούκι της βροχής νεαρά σπουργίτια παίζουν
Και του φιδιού το δέρμα είναι χρυσό - όπως θα 'πρεπε πάντα να 'ναι.

Τη μέρα που τελειώνει ο κόσμος
Γυναίκες με ομπρέλες περπατούν στους κάμπους
Τον μεθυσμένο  ο ύπνος παίρνει στο γρασίδι,
Πλανόδιοι μανάβηδες φωνάζουνε στον δρόμο
Και μια βάρκα με κίτρινο πανί πλησιάζει στο νησί,
Η φωνή ενός βιολιού κρατάει στον αέρα
και φέρνει μια νυχτιά γεμάτη αστέρια.

Κι εκείνοι που περίμεναν βροντές και αστραπές
Απογοητεύονται.
Κι εκείνοι που περίμεναν σημάδια κι αρχαγγέλων σάλπιγγες
Δεν το πιστεύουν πως τώρα γίνεται.
Όσο ο ήλιος και το φεγγάρι είναι από πάνω,
Όσο ο μπάμπουρας κάθεται στο τριαντάφυλλο
Όσο γεννιούνται ρόδινα μωρά
Κανένας δεν πιστεύει πως τώρα γίνεται.

Μόνο ένας γέρος ασπρομάλλης, που θα 'τανε προφήτης,
Μα που δεν είναι προφήτης, για δεν του περισσεύει χρόνος,
Λέει και ξαναλέει καθώς τις ντοματιές του δένει:
Δεν θα υπάρξει άλλο του κόσμου τέλος,
Δεν θα υπάρξει άλλο του κόσμου τέλος.

                                    Βαρσοβία, 1944

 [Διαβάστε εδώ βιογραφικά στοιχεία κι εδώ συνέντευξη του ποιητή.]

(Μετάφραση από τα αγγλικά: Παναγιώτης Αλεξανδρίδης)

Share/Bookmark

Σχόλια

Ετικέτες