Τετάρτη 29 Ιουνίου 2011

Ιστορία - Ρόμπερτ Λόουελ (Robert Lowell)

0 σχόλια
Ιστορία

Η Ιστορία πρέπει να ζήσει με ό,τι ήταν εδώ,
αδράχνοντας και σχεδόν ψηλαφίζοντας ό,τι είχαμε...
είναι τόσο φριχτό και πληκτικό το πώς πεθαίνουμε,
αντίθετα απ' το γράψιμο, η ζωή δεν τελειώνει ποτέ.
Ο Άβελ ήταν τελειωμένος - ο θάνατος δεν είναι απόμακρος,
ένα μεγάλο τίποτα ηλεκτρίζει τον σκεπτικιστή,
τα βόδια του μαζεύονται σαν νεκροκεφαλές σε ηλεκτροφόρο σύρμα,
το μωρό του κλαίει όλη νύχτα σαν μηχανή καινούργια.
Όπως στις Βίβλους μας, λευκοπρόσωπο, αρπαχτικό,
το όμορφο, ομιχλομέθυστο του κυνηγού φεγγάρι ανεβαίνει...
ένα παιδί θα του έδινε πρόσωπο: δυο τρύπες, δυο τρύπες,
τα μάτια μου, το στόμα μου, ανάμεσα μιας νεκροκεφαλής μη-μύτη...
Ω, έχει μια τρομαχτική αθωότητα το πρόσωπό μου
ποτισμένο με το ασημένιο σώσμα πάχνης πρωινής.
                                                                                                  (1973)


[Μετάφραση: Παναγιώτης Αλεξανδρίδης]

Ο Ρόμπερτ Λόουελ (1917-1977) ήταν ένας από τους σημαντικότερους Αμερικανούς ποητές του 20ου αιώνα. Θεωρείται ιδρυτής του κινήματος της εξομολογητικής ποίησης (confessional poetry) που συμπεριλάμβανε ποιητές όπως ο Άλεν Γκίνσμπεργκ, η Σύλβια Πλαθ, η Αν Σέξτον, κ.α. Κατά τη διάρκεια του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου φυλακίστηκε ως αντιρρησίας συνείδησης, ενώ στη δεκαετία του '60 συμμετείχε στο κίνημα για τα πολιτικά δικαιώματα και αντιτάχθηκε στην εμπλοκή των ΗΠΑ στον πόλεμο του Βιετνάμ. Σύμφωνα με τη BiblioNet, ποιητικές του συλλογές δεν έχουν μεταφραστεί ποτέ στα ελληνικά.




Share/Bookmark

Σχόλια

Ετικέτες